De Schrijfmarathon is niet makkelijk dit jaar...
Om het verhaal (één van de twee afwisselende verhaallijnen maakt me voortdurend zenuwachtig en zulk stressvol schrijven is nieuw voor me), maar het meest om wat er dit jaar buitenom gebeurt. In het echte leven, wat ondertussen gewoon doorgaat.
Moeilijke gebeurtenissen, die vreemd genoeg mijn verhaal een beetje raken.
Maar al met al, op dag 20, ik ben iets achter, maar nog niet gestrand. Het verhaal is goed op koers en geeft voldoening. En ik vergeet niet te letten op het verwennen van de schrijver, o zo belangrijk om de moed erin te houden tot 1 april.
Magnoliabloesem in de straat en een tosti op het bord. Brie, peer, pompoenpitten en honing (mmm, aanrader!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten