De plaatselijke haven, in 1912 en 1939 (links).
In de voetsporen van het mannetje op de brug. Industrie verdween en links en rechts kwamen woningen, de freule vlijde zich neer over het water, het potlood verrees, en onlangs is de vervallen kade volledig gerenoveerd.
Ik herinner me vanuit mijn jeugd het gratis parkeren hier, in het gras onder de grote bomen waarvan er zoveel niet meer staan. Ik herinner me een verwaarloosde voortuin met daarin een fiets, waarvan alleen het zadel en het stuur boven de grond uitstaken. En een allerschattigst smal hoekpandje waarin een ouderwetse herenkapper zat.
Maar ik ben blij met wat ik vandaag zag.
Het oude havencafé wordt niet gesloopt, de nieuwe kade heeft zowel prille boompjes als bootaanlegplaatsen in tientallen en... Hopelijk gaat het gebeuren de komende jaren. Weer een echte haven in het groen.
Ik herinner me vanuit mijn jeugd het gratis parkeren hier, in het gras onder de grote bomen waarvan er zoveel niet meer staan. Ik herinner me een verwaarloosde voortuin met daarin een fiets, waarvan alleen het zadel en het stuur boven de grond uitstaken. En een allerschattigst smal hoekpandje waarin een ouderwetse herenkapper zat.
Maar ik ben blij met wat ik vandaag zag.
Het oude havencafé wordt niet gesloopt, de nieuwe kade heeft zowel prille boompjes als bootaanlegplaatsen in tientallen en... Hopelijk gaat het gebeuren de komende jaren. Weer een echte haven in het groen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten